Ravelskamp - 2712

Een manoeuvre is succesvol als de "vijand" uit het evenwicht wordt gebracht. We richtten ons op zijn zwakke punten; daarna probeerden we zijn rijen (linies) te doorbreken, hem te omsingelen en te vernietigen.

De eerste brigade van generaal-majoor George was de aanvallende partij en generaal-majoor hertog Bernard van Saksen-Weimar verdedigde het kamp.
Daags voordien had men nog de ontbrekende munitie ontvangen van luitenant Nix, officier van wapening van de 15de afdeling.
De brigades werden op 8 bataljons en de bataljons op 8 pelotons geformeerd.
Om de tirailleurs te formeren werden de centerpelotons op 2, de flankeurs op 3 gelederen gevormd.
Bij beide brigades werd een halve batterij artillerie te voet gevoegd.
De 1ste brigade werd vermeerderd met 2.5 eskadrons cavalerie en 2 stukken van de rijdende artillerie, terwijl de overige cavalerie en rijdende artillerie de 2de brigade versterkten.

De belegering van de 1ste brigade moest een aanvang nemen na een kanonschot in het kamp. Hierna moest zij, als uit Weelde of Poppel komende, in beweging komen.
De 2de brigade diende op dat ogenblik voor de frontlijn gereed te staan.
Iedere man werd voorzien van 25 patronen, de tirailleurs hadden 35 losse patronen.

De bataljonscommandanten werden persoonlijk verantwoordelijk gesteld dat de troepen in het gevecht niet minder dan 40 passen van elkaar zouden komen. Wanneer een bataljon afgesneden werd, of zich buiten verdediging bevond en aangevallen werd tot op de afstand van 40 passen, werd het als gevangen beschouwd. Het werd afgevoerd achter de gevechtslijn van de brigade waartoe het behoorde. Het moest daar blijven tot het uitgewisseld zou worden. Dit gold ook voor de batterijen die omsingeld werden.
De tirailleurs op meer dan 150 passen van de hoofdtroep verwijderd, moesten steeds een reserve hebben, die niet verder dan 200 passen van de hoofdtroep verwijderd stond.
De 1ste brigade had een voorpost en de 2de brigade moest een voorpost ontzetten.

impressiefoto gemaakt met AI DALL-E3

Kolonel List, commandant van het korps rijdende artillerie, had bij deze gelegenheid enige stukken naar het kamp laten brengen op welke hij het percussiesysteem liet toepassen. Dit bood het voordeel dat men steeds kon vuren en het niet nodig was een lont te ontsteken.

Na de manoeuvres was er een déjeuner in de tent van prins Frederik. ’s Avonds was er terug een diner te Turnhout in het Hotel Stroobant de Terbruggen waar prins Frederik verbleef. Hierna woonde de koninklijke familie een concert bij, aangeboden door de stad Turnhout.