De Zwitsers waren al vanaf de middeleeuwen gegeerd als krijgsvolk. Ze hadden dus hun naam al mee. Bovendien ging het in Zwitserland economisch niet zo goed; dus was het leger een uitweg voor veel jongeren. 

De Zwitsers probeerden door het uitlenen van hun jongeren de landen waar deze dienden tot neutraliteit te bewegen. 

Na de nederlaag van Napoleon in 1815 werden de Zwitserse regimenten die in zijn dienst waren gedwongen te capituleren. 

Toen het Koninkrijk der Verenigde Nederlanden ontstond in 1815 wilden de Zwitsers ook aan koning Willem I soldaten leveren. Ze verwachtten dan ook dat het Koninkrijk neutraal zou blijven. 

De Zwitserse regimenten werden ontbonden in 1829. Toen al legde men meer nadruk op een leger van miliciens, dan van beroepssoldaten. Het eerste kost natuurlijk veel minder. 

Het Zwitsers regiment de Jenner nummer 29 had zijn garnizoensstad in Antwerpen. Het had gediend in Frankrijk. 

Het Zwitsers regiment Ziegler nummer 30 had zijn garnizoensstad te Luik. Het had gediend in Frankrijk en Oostenrijk.